draag je steentje bij aan het web
Balans tussen meemaken en mee maken
Wat jij doet en laat, wat je koopt en wat je aantrekt, waar je voor zorgt, wat je de ander gunt.
Dat maakt de wereld.
nadenken of na-denken
na-denken is de bezigheid waarbij je de gedachten van een ander bij langs gaat.
Nadenken is de beweging waarbij je een verbinding maakt tussen je ideeën en je gevoelens. Dat is wat simpel gesteld. Je zou ook kunnen zeggen dat je je beleving die verbonden is met je buik verbind met de gedachten in je hoofd. En ook dat is simpel gezegd.
doe je ding
Media bestoken je onophoudelijk met indrukken en om je aandacht vast te houden zorgen ze er voor dat je telkens weer achter je scherm(pje) gaat zitten.
Je bent ondergedompeld in ideeën en gedachten van anderen bedacht om jou aan het lijntje te houden.
Geeft het je de wereld die je verlangd? In wat voor wereld voel jij je eigenlijk thuis?
Je ding doen is best wel een dingetje, want hoe weet je wat jouw ding is?
kijk eens in de verte
Ken jij nog een plek waar je rustig in de verte kunt staren en mijmeren over de toekomst.
Durf je het aan om een stip op de horizon te zetten, heb je het lef om een wereld te schilderen voor de ander en jezelf?
Misschien vind je die verte maar niets en verlang je snel terug naar de nabijheid van je beeldscherm...
Toegegeven het is best even wennen, zo veel mogelijkheden je zou er duizelig van worden....
een oude film over 2026 is actueel
Metropolis 1927 Fritz Lang
Het verhaal draait om een futuristische stad in het jaar 2026, waarin de mensen zijn opgedeeld in 'denkers' die in luxe boven de grond leven en de 'werkers' die zwoegen in de mijnen.
Bron Wikipedia.
De film die opnieuw is uitgebracht laat een wereld zien die bepaald wordt door machines. De film van Fritz Lang speelt in 2026. Zijn we aan dit toekomstbeeld onstnapt of is dat te optimistisch gedacht?
meer over de film in wikipediaeen voorspelde toekomst
De wekker de schuld geven dat hij je dag vergalt is niet voor de hand liggend. Toch is dat wel wat veel mensen doen als ze kijken naar het raderwerk van de samenleving. Het is voor veel mensen lastig te begrijpen dat we niet meer geregeerd worden door iemand, maar door een systeem. Door een systeem bestaande uit radertjes die allemaal hun eigen rondje draaien. Iemand moet toch schuldig zijn aan ons ongemak, ons lijden? Tot voor kort, een paar decennia geleden nog maar, was er een mens aanwijsbaar als oorzaak. Nu is die mens er tussenuit en vervangen door een protocol, een algoritme. Daarnaast is de toegang tot informatie op professionele wijze gereguleerd. School instelling en bedrijf hebben een communicatie afdeling wiens hoogste doel het is de beeldvorming naar buiten toe te bepalen en zo hebben ministeries informatie controllers die de ministers in het zadel moeten houden.
De website is onder constructie, als je de teksten leuk vind kom dan later nog eens terug of hang het aan de grote klok.
binnenkort meer